ذسر پنیر و طالبی

كمبود مواد سفيده اى ، چربى ، املاح معدنی و  ويتامين هاى مختلف را با خوردن پنير تاءمين كنيد

تاريخچه اى از پنير

تاريخ پنير به عهد عتيق مى رسد و اين موضوع محقق است كه كشف پنير به دنبال اهلى كردن چهار پايان شيرده مثل بز، شتر يا گاوميش صورت گرفته است . در مناطقى بين آسيا و اروپا و هم چنين در تبت و ايران شير را هنوز هم مثل عهد قديم تخمير مى كنند و از آن ماست و پنير درست مى كنند. در قديم انسان وقتى دوشيدن شير را ياد گرفت و به حكم اتفاق انعقاد شير را ديد از آن چيزهاى مختلفى ساخت كه يكى پنير است . مى گويند اولين مايه پنير از شيره درخت انجير به دست آمد و انسانهاى قديمى بعد از آن كه برگهاى درختان انجير را در شير مى انداختند تا شير ببندد آن را روى سنگ مى ريختند و پس از اين كه سفت مى شد، براى اين كه آب آن كاملا گرفته شود، سنگ ديگرى روى آن مى گذاشتند. بعدها انسان ياد گرفت كه از شكم حيوانات شيرخوار، مخصوصا خرگوشهاى وحشى ، مايه پنير را به دست آورد و وقتى پنير ساخته شد آن را در آفتاب خشك كند و نمك بزند و در لاى برگ درختان بپيچد و آن را براى روزها و ماههاى آينده مورد استفاده قرار دهد.

ساختن پنير به صورت صنعتى در آغاز قرن بيستم شروع شد و آن زمانى بود كه پاستور دانشمند معروف فرانسوى اكتشافات خود را درباره تخمير شيرى آغاز كرد. از آن زمان بود كه علم و دانش دست به كار شد تا پنيرهايى بسازد كه از جهتى بهداشتى باشد و حداكثر بهره بردارى از صنعت پنير سازى به دست آيد.

خواص غذايى پنير هم از زمانهايى بسيار قديم شناخته شده بود. چنانكه هرودوت ، پدر تاريخ ، مى نويسد كه سربازان داريوش غذاى ملى داشتند كه عبارت بود از نان و پنير با بولاغ اوتى يا شاهى آبى كه در چشمه سارها مى روييد و اين سربازان با اين غذا از قدرت و نيرومندى كاملى برخوردار بودند.

((بلانش دوناوار)) زن هنرى چهارم در مداركى كه درباره پنير خود باقى گذاشته شده است تصريح مى كند كه در آن زمان دويست نوع مختلف پنير در فرانسه ساخته مى شد. در سال 1922 شيرينى سازان فرانسه نان شيرينى مخصوصى از پنير درست كردند كه به نام ((تارت پنير)) معروف بود و موفقيت زيادى پيدا كرد و همه جا مشهور شد زيرا پنير برعكس خامه و كره مدت زيادى مى ماند.

((تاليران )) سياست مدار معروف فرانسه پنير را ((بهترين غذا)) مى دانست . كلمه پنير در فرانسه از كلمه لاتينى ظرف پنير گرفته شده است كه پنير در آن ظرف شكل مى گيرد و بوجود مى آيد.

ارزش غذايى پنير

پنير غذاى پروتئين دار كاملى است و كاملا مى تواند جاى گوشت را بگيرد. به همين جهت گياهخواران كه گوشت نمى خورند به جاى آن پنير مصرف مى كنند. پنير به استثناى لاكتوز، موادى دارد كه در شير موجود است مثل مواد سفيده اى (پروتئينها)، مواد چربى ، ويتامين مخصوصا ويتامينهاى ((آ)) و ((ب )) و ((ب 2)) و ((پ پ )) و (اسيد پانتوتتيك ) و املاح معدنى مخصوصا كلسيم و فسفر به مقدار قابل توجه .

پنير بر شير اين مزيت را دارد كه زودتر هضم مى شود. به استثناى پنيرهاى خيلى چرب و يا خيلى تخمير شده ، پنير بطور كلى براى همه قابل هضم است حتى كسانى كه شير را نمى توانند هضم كنند پنير را به خوبى هضم مى كنند.

دير يا زود هضم شدن پنير بستگى به طرز تهيه و ساختن آن دارد. در فرانسه چهار درصد نوع پنير مختلف درست مى كنند. پنير از غذاهاى پر كالرى است ، چنان كه حساب كرده اند صد گرم پنير داراى پانصد كالرى است . پنير غذايى است كه در حجم كم داراى مقدار زيادى چربى و مواد سفيده اى است .

مصرف پنير براى چه كسانى مجاز است و تاءكيد مى شود؟

بچه ها و اشخاص بزرگسال بايد پنير را بخورند زيرا  پنير داراى مقدار زيادى كلسيم و ويتامين عامل رشد است . شايد شما هم ديده ايد كه بچه ها با ميل زيادى پنير مى خورند زيرا بدن آنها احتياج با آن دارد.

اشخاصى كه كار فكرى مى كنند، كسانى كه در اثر كار زياد خسته مى شوند و كسانى كه زود خسته مى شوند بايد پنير بخورند زيرا پنير داراى فسفر است و فسفر غذايى مطلوب براى اين دسته از اشخاص است .

كسانى كه بيمارى قند ديابت دارند بايد پنير بخورند زيرا پنير مواد قندى ندارد. مادرانى كه بچه هاى خود را شير مى دهند، خانمهاى باردار، كسانى كه از بستر بيمارى برخاسته و دوران نقاهت را مى گذرانند بايد نوع پنيرى را كه زود هضم است انتخاب كرده و بخورند.

اشخاص چاق بايد پنير بى چربى بخورند.

پنير براى ورزشكاران غذاى ايده آل و سالمى است .

چه كسانى نبايد پنير بخورند؟

كسانى كه چربى خون دارند، مبتلايان به ورم كبد و كيسه صفرا نبايد پنيرهاى خيلى چرب را بخورند.

كسانى كه از معده و روده ناراحتى دارند، پنيرهاى خيلى كهنه نبايد بخورند زيرا هضم آن ثقيل است و آنها نمى توانند تحمل كنند.

كسانى كه امراض قلبى دارند پنير براى آنها ضرر دارد زيرا داراى نمك است و خوردن نمك براى آنها منع گرديده است .

پنير را بايد چگونه نگه داشت ؟

پنيرهاى تازه و بى نمك را مى توان در يخچال گذاشت و خيلى زود آن را مصرف كرد. پنيرهاى نمك دار را هم بايد در يخچال گذاشت . در زمان حاضر پنير را در قوطيهاى مقوايى ، آهنى و پلاستيكى تهيه مى كنند كه بايد آنها را در يخچال حفظ كرد.

پنيرهاى سفت و سفيد كه در ايران مصرف آن معمول است در آب نمك و در جاى خنك به خوبى حفظ مى شود. در قديم وقتى مى خواستند اظهار فروتنى كنند و مهمانى را به غذايى ساده دعوت كنند مى گفتند نان و پنيرى داريم ولى امروز پنير ارزش زيادى يافته و قيمت آن از گوشت هم بالا زده بطورى كه امروز ديگر نمى توانيم براى شكسته نفسى به ميهمانان تعارف نان و پنير بكنيم.

مطلب زير هم در مورد طالبي از سايت تبيان انتخاب كرده ام مطالعه بفرماييد

طالبی یكی از پرطرفدارترین میوه های فصل تابستان حتی در آن سوی دنیاست و به خاطر عطر و طعم دلپذیرش بسیار محبوب است. نام انگلیسی آنCantaloupe است كه از نام یك دهكده در ایتالیا به نامCantalup گرفته شده كه در این محل طالبی برای اول بار در سال 1700 میلادی كاشت شده است. طالبی متعلق به خانواده خیار و كدو است. گرمك و طالبی، شبیه خربزه هستند و از جهت غذا و پزشكی شباهت زیادی به خربزه دارند با این تفاوت كه پیش از خربزه می رسند و لطیف تر هستند و هضم آنها آسان تر است. طالبی و گرمك از میوه های پرآب فصل تابستان است. طالبی شیرین و خوشبوتر از گرمك است. قسمت های مورد استفاده طالبی و گرمك عبارتند از:میوه و تخم میوه.

فواید تغذیه ای طالبی

طالبی یكی از بهترین منابع ویتامینA است و مملو از بتا كاروتن است كه در بدن تبدیل به ویتامینA می شود. در یك فنجان آب طالبی فقط 56 كالری انرژی وجود دارد ولی 129% نیاز روزانه ما به ویتامینA را تامین می كند كه تاثیر آن در بهبود بینایی و پوست بدن بر همه واضح است. براي خواندن بقيه مطلب كليك اينجا كنيد